η αηδονόπιτα

του ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΖΟΥΡΓΟΥ.


Πολεμικό οδοιπορικό, χρονικό πολέμου, ταξίδι πέντε χρόνων στην Ελλάδα της επανάστασης του 1821 ενός Αμερικανού φοιτητή, από τον ξεσηκωμό της Μακεδονίας, της Στερεάς και από κει στο έγκλειστο Μεσολόγγι.

Ιστορικό, περιπετειώδες μυθιστόρημα που μαζί με τον ήρωα ο αναγνώστης νιώθει τα βόλια να περνούν ξυστά από το πρόσωπό του, ανασαίνει τη βαριά μυρουδιά της λάσπης από ανθρώπινο αίμα, αγωνιά για τη ζωή παλεύοντας το θάνατο, συνεχίζει να προχωρά ανασαίνοντας αποφορές βάλτων, αποφορές περιττωμάτων.

Ένας ύμνος αιματοβαμμένος για ελευθερία και δημοκρατία από δεσποτισμούς και τρομοκρατίες τυράννων. Ένας έρωτας ποίημα, ένας έρωτας ελπίδα μέσα στην κάπνα και τα χαλάσματα του πολέμου. Ανθρωπιά και προστασία μέσα στη δίνη του πολέμου και του φευγιού, από τη χατζάρα του πολιορκητή, μικρών ορφανών παιδιών.

Μέσα στο μυθιστόρημα ακούμε τους λόγους, αισθανόμαστε τις ανάσες και το άρωμα του ποιητή Μπάιρον, του Ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, του Ελβετού φιλέλληνα και εκδότη Ιωάννη-Ιάκωβου Μάγερ, του Φιλικού Κασομούλη και συγγραφέα των στρατιωτικών ενθυμημάτων του 1821, τον Εθνικό Ευεργέτη Πατάφη Ιωάννη, ιδρυτή του Παπάφειου ορφανοτροφείου Θεσσαλονίκης και της Γενναδίου Βιβλιοθήκης, κ.α..

Αηδονόπιτα είναι το άπιαστο όνειρο, όμως ο συγγραφέας στο βιβλίο του μας φωνάζει ότι με τον αγώνα υπάρχει ελπίδα.

Μου άρεσε πολύ.

Τζένη Μακαριάδη.