ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

                       

                                    Του ΤΕΥΚΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

                                                (Εκδ. ΠΟΛΙΣ)

          

Έργα του: Πυθαγόρεια Εγκλήματα

                Αχμές, ο γιος του φεγγαριού

                Μαθηματικά Επίκαιρα-Συνειρμοί διαβάζοντας την εφημερίδα

                 Μέτοικος και Συμμετρία                κ.α.

            Σου προκαλούν λύπη αλλά  και θαυμασμό για τη δύναμή τους οι  τρεις ηρωίδες του έργου, γιατί έζησαν δραματικά γεγονότα εξ αιτίας έρωτα  για  άνδρες που  αντιμετωπίστηκαν ως εχθροί (και μέχρι ενός σημείου σωστά) από την κοινότητα του νησιού της Σερίφου. Στο «φόντο», σε σημαντικό ρόλο,  ένα μαθηματικό πρόβλημα τόσο απλά διατυπωμένο που με την πρώτη ματιά το λύνεις, κι ας μην συμπαθείς τα μαθηματικά, ως η αφεντιά μου. Έλα όμως που έτσι και πάρεις χαρτί, μολύβι και έναν επίπεδο χάρτη, απαραίτητος για βοήθεια στη λύση, (κάτι σαν τυφλοσούρτης) όχι μόνο σε δυσκολεύει, αλλά διαβάζοντας μαθαίνεις ότι το πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων δεν μπόρεσαν να το λύσουν ιδιοφυίες μαθηματικοί για έναν περίπου αιώνα. Το έλυσε λεει η τεχνολογία, αφού χρειάστηκε χίλιες ώρες ένας ηλεκτρονικός  υπολογιστής να επεξεργαστεί τα δεδομένα! Μάλιστα χίλιες ολόκληρες ώρες.. όμως κι αυτό θέλει άλλο μυθιστόρημα (από το συγγραφέα) το πόσο και εάν «η μηχανή»,  βρήκε  και απέδειξε 100% τη λύση του προβλήματος..

            Τώρα, να σας πω την αλήθεια μου, δεν ξέρω αν είναι, ερωτικό, μαθηματικό ή πολιτικο-ιστορικό μυθιστόρημα. Πάντως εγώ το κατέταξα και στις τρεις κατηγορίες.

            Τρεις συγγένισσες από τη Σέριφο, τρεις έρωτες διαφορετικών γενεών που ενώνουν παρελθόν και παρόν. Η γιαγιά Μαριγώ που αγάπησε και παντρεύτηκε ένα Γάλλο μηχανικό των μεταλλείων της Σερίφου, την ιδιοκτησία των οποίων είχε η Γερμανική οικογένεια Γκρόμαν. Η απεργία των εργατών των μεταλλείων, εξ αιτίας των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας και εξευτελιστικών αμοιβών από τους ανελέητους Γκρόμαν, πνίγηκε στο αίμα το 1916. Ο Γάλλος μηχανικός φεύγει, αναγκαστικά, με τη Μαριγώ και την κόρη τους Δανάη για το Παρίσι.  Στα χαρακώματα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου εκείνος σκοτώνεται, και η Μαριγώ μεγαλώνει μόνη το παιδί της. 

            Η Δανάη μεγαλώνει στο Παρίσι.  Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το σπίτι τους επιτάχτηκε από του Γερμανούς. Η νεαρή Δανάη ερωτεύεται ένα μαθηματικό  Γερμανό αξιωματικό που έμενε στο σπίτι τους, τον Ερνστ Ντύπερματ. Καρπός του έρωτα τους είναι η Ερνεστίν. Ο Ντύπερματ χάνεται στη δίνη του πολέμου. Όμως μετά τον πόλεμο η Δανάη πληρώνει φρικτά το τίμημα του έρωτα∙  διαπομπεύεται στους δρόμους της Μπουρ Λα Ρεν, ως πόρνη που πήγε με Γερμανό (όπως η μάνα της Ραραού, στο μυθιστόρημα του Μάτεση «η μητέρα του σκύλου»). Η Δανάη αναγκάζεται να επιστρέψει στη Σέριφο, όπου διατηρούσε καφενείο.

            Το 1970 ένας νεαρός μαθηματικός πήγε για διακοπές στη Σέριφο, μετά την πρόσκληση ενός Σερφιώτη φίλου του. Ο φίλος του τον περίμενε στην ξύλινη προβλήτα∙  μόλις τον είδε κατακίτρινο και  εξαντλημένο από ναυτία, θεώρησε καλό να πάνε πρώτα  για ένα σκέτο καφέ που θα τον συνέφερνε εντελώς∙  έτσι πήγαν στο παραλιακό καφενείο της Ερνεστίν, την κόρη της φραντσέζας, όπως την έλεγαν, γιατί η μητέρα της ήταν Γαλλίδα, όπως εξήγησε ο Σερφιώτης Δημήτρης στον Αθηναίο φίλο του.  Έρωτας κεραυνοβόλος από την πρώτη ματιά για το νεαρό μας μαθηματικό και ευτυχής που πολύ γρήγορα η Ερνεστίν ανταποκρίθηκε στον έρωτά του.

            Να τώρα που έρχεται μπροστά το μαθηματικό πρόβλημα των «τεσσάρων χρωμάτων» και τους κάνει άνω κάτω τη ζωή∙  έχει  τόση δύναμη που παραγκωνίζει έρωτες και αγάπες.....

            Αμάν πια αυτά τα γριφώδη των αριθμών. Ευτυχώς,  στο τέλος,  ως  ο  «από μηχανής θεός» συγγραφέας δίνει διέξοδο σε λαθεμένες λύσεις...