Aνακοίνωση Απλεπιστημίου
Γιάννης Μακριδάκης
(Φυσικός καλλιεργητής – συγγραφέας)
Όσοι βρεθείτε για διακοπές εδώ, ευχαρίστως θα σας συναντήσουμε για δράσεις και κουβέντες επί του απλεπιστημιακού μας ιδεώδους, του αποστάγματός μας,
της Άσκησης Φυσικής:
Από τη γη ερχόμαστε και στη γη καταλήγουμε. Γεννιόμαστε ως πλάσματα φυσικά και μας διέπουν απόλυτα οι νόμοι και οι ρυθμοί του Οικοσυστήματος. Η ύπαρξή μας, κάθε μας κίνηση, δράση ή επέμβαση είναι συνιστώσα του Χάους του δημιουργικού και εξισορροπητικού της Φύσης.
Το διάστημα ανάμεσα στον ερχομό και την κατάληξή μας είναι ένα δώρο πολύτιμο, μοναδικό και λέγεται Ζωή, έχει δε ως Λόγο ύπαρξης έναν, μοναδικό και απόλυτο: Να βλέπουμε, να αγγίζουμε, να ακούμε, να οσφραινόμαστε, να γευόμαστε, να ψυχανεμιζόμαστε, να λογιζόμαστε κάθε στιγμή το προαιώνιο και συνεχές τούτο Θαύμα της Δημιουργίας, τον Κόσμο, αναπόσπαστο μέρος του οποίου είμαστε κι εμείς οι ίδιοι, κόσμημα και η ύπαρξή μας για τα άλλα όντα ολόγυρα. Για κανέναν απολύτως άλλο Λόγο δεν έχουμε γεννηθεί παρά μονάχα για Αυτόν, για να συμμετέχουμε του Θαύματος.
Για να μπορέσουμε όμως να είμαστε κάθε στιγμή αντάξιοι του δώρου της Ζωής που μας προσφέρθηκε από τη Φύση, έχουμε ένα Χρέος, εξίσου μοναδικό και απόλυτο: Το Είναι μας ολόκληρο, το σώμα, ο νους και η ψυχή μας να αποτελούν κάθε στιγμή κρίκο της αλυσίδας της Ζωής. Ζωή να μπαίνει μέσα μας ως ύλη, ως λογισμός και ως αίσθηση και πάλι Ζωή να βγαίνει ως ύλη, ως λόγος και ως πράξη. Έχουμε Χρέος απόλυτο και μοναδικό να μην τη σταματούμε με το φθαρτό σαρκίο μας την αέναη συνέχεια των κύκλων της Ζωής, να μην «καταναλώνουμε» Ζωή αφοδεύοντας υλικά, νοητικά και ψυχικά τον Θάνατο.
Και για να φέρνουμε εις πέρας κάθε στιγμή το Χρέος μας ετούτο, μία, μοναδική και απόλυτη επίσης είναι η Ευθύνη μας: Να αφοδεύουμε σπόρους ζωντανούς καθημερινά στη γη. Είναι η πλέον τρανή απόδειξη Πολιτισμού αυτή αλλά και η μόνη ασφαλής ένδειξη προσωπικής Υγείας.
Αν φτάσεις στο σημείο αυτό, να παράγεις Ζωή ως ύλη, ως πνεύμα και ως αίσθηση, να την προσλαμβάνεις από τη Φύση γύρω σου, να τρέφεσαι μ’ αυτήν σωματικά, πνευματικά και ψυχικά, να την μεταβολίζεις εντός του φυσικού και ταπεινού σαρκίου σου και να Την αφοδεύεις εν τέλει πάλι πίσω στη γη ως ύλη, λόγους, πράξεις και συναίσθημα, ανταποδίδοντάς της ό,τι αυτή σου πρόσφερε και αναπαράγοντας Ζωή, ανοίγοντας έτσι, άλλους και πάλι κύκλους Της, τότε τελείς πλέον εν Αρμονία απόλυτη με το Σύμπαν και δεν έχεις παρά να εμπιστεύεσαι απόλυτα το Χάος του το Δημιουργικό.
Featured
Μια παλιά μέθοδος καταπολέμησης των ποντικιών είναι η δημιουργία κανίβαλων. Πιάνανε οι περιβολάρηδες καμπόσους ποντικούς, τους βάζανε σ’ ένα βαρέλι και τους μείωναν μέρα τη μέρα την τροφή, ώσπου τη μηδένιζαν εντελώς και τότε άρχιζε ο ένας ποντικός να τρώει τον άλλον. Αυτός που επικρατούσε όλων ήταν ο εκλεκτός κανίβαλος, γλυκαμένος από το κρέας των “συντρόφων” του αφηνόταν ελεύθερος μέσα στο περιβόλι και εξολόθρευε όποιον όμοιό του έβρισκε στο διάβα του.Αυτά ακριβως τα χαρακτηριστικά έχει και η ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας, την οποίαν βιώνουμε εμείς τώρα.
Αιχμάλωτοι των επιλογών μας και των επιλογών των προγόνων μας, ζούμε μέσα στο βαρέλι του χρηματοοικονομικού συστήματός μας, αποκομμένοι από τον πραγματικό πλούτο του Οικοσυστήματος, δηλαδή τους Φυσικούς Πόρους και περιμένουμε από τις Τράπεζες και τις Αγορές να μας ελεήσουν με κάποιον “πόρο” χρήματος για να “ζήσουμε” καταναλώνοντας και ταυτόχρονα αυτοκτονώντας λίγο λίγο καθημερινά.
Εδώ και πολύν καιρό, χρόνο με τον χρόνο, στο ελληνικό βαρέλι μας, μας μειώνουν συνεχώς τους “πόρους”, τελευταία μας έκλεισαν εντελώς και τη στρόφιγγα. Ο κανιβαλισμός λοιπόν δεν είναι μακριά, έχει φανεί στη γωνία, μπορεί πια να τον διακρίνει και ο πιο αδαής και φοβάται.
Ο κανιβαλισμός όμως πλησιάζει, ακόμη και αν ανοίξει ξανά άμεσα η στρόφιγγα του χρήματος. Διότι η πορεία μας ως ανθρωπότητα καταναλωτών ούτως ή άλλως προς τον κανιβαλισμό οδηγεί, λόγω της πλήρους απομύζησης και του αφανισμού όλων των άλλων πλασμάτων και των φυσικών πόρων του πλανήτη.
Ζούμε λοιπόν εμείς στην Ελλάδα σήμερα την προβολή στο παρόν του μέλλοντός μας ως ανθρωπότητα. Είτε επικρατήσει το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ, είτε δηλαδή δεχτούμε την κατάσταση ως έχει, είτε πάμε σε κάποιον άλλον, κατά τη γνώμη μου εξίσου επώδυνο συμβιβασμό, είτε όμως ακόμη και αν καταφέρουμε να καθυστερήσουμε την ισοπέδωσή μας και να προκαλέσουμε αλλαγή πολιτικής και αποκήρυξη της συστημικής “λιτότητας” στην ευρωζώνη, αυτό που πρέπει να νιώσουμε και να κατανοήσουμε, είναι ότι δεν πάει άλλο έτσι.
Ότι ο τρόπος που μάθαμε να ζούμε ως καταναλωτές ξόφλησε. Ότι το χρήμα δεν είναι πλούτος. Ότι το αξιακό σύστημα που υπάρχει μες στο βαρέλι είναι σαθρό, είναι φτηνό, είναι για πέταμα.
Ότι αν θέλουμε πραγματικά να ευημερήσουν οι επόμενες γενιές, ένας και μόνον τρόπος υπάρχει. Η πλήρης και ολιστική στροφή μας στο Οικοσύστημα, η συνειδητοποίηση της φυσικής μας υπόστασης, της θέσης και του ρόλου μας ανάμεσα στα άλλα φυσικά πλάσματα και στους φυσικούς πόρους, η επανάστηση του αξιακού μας συστήματος στις πραγματικές και αληθινές του βάσεις, ο σεβασμός της ζωής “απ’ όπου κι αν προέρχεται”, η οικουμενική ματιά και η συνείδηση των κοινών πόρων και των αρχέγονων αγαθών κοινοκτημοσυνης όλων των πλασμάτων, τέλος, η συνειδητοποίηση ότι η μόνη ανάπτυξη που υφίσταται είναι η αργή φυσική ανάπτυξη και ότι κάθε διατάραξη των ρυθμών και των νόμων αυτής είναι εις βάρος μας και έχει τρομακτικές συνέπειες.
Καλή ψήφο λοιπόν σε όλους και ας σεβαστούμε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, είναι άλλωστε η συνισταμένη των “θέλω” μας. Ας σεβαστούμε και τον Άλλον, ό,τι κι αν ψήφισε, ας μην αναλωθούμε σε φτηνές και ανούσιες αντιπαραθέσεις, σε επικίνδυνο διχασμό αλλά ας δώσουμε την ενέργειά μας προς όφελος όλων. Ας πάρουμε επιτέλους τη ζωή μας στα χέρια μας, ας βγούμε από το βαρέλι, ας βγάλουμε έστω το κεφάλι μας, ας δούμε τον πραγματικό κόσμο και την πραγματική ζωή.
Είναι το δημοψήφισμα αυτό, ό,τι κι αν βγάλει, ένα κομβικό σημείο στην ιστορική πορεία μας, μιας και, καθώς φαίνεται και όλοι αντιλαμβανόμαστε και ψυχανεμιζόμαστε, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο μετά απ’ αυτό αλλά όλα πολύ δυσκολότερα. Ας το κάνουμε κομβικό σημείο και της προσωπικής μας ιστορίας και ζωής ο καθένας, διότι έτσι μόνο θα αλλάξει επιτέλους η πορεία της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου