Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Γλυκύτατα χριστουγεννιάτικα χαρίσματα!!

Χρόνια καλά και πολλά σ' όλους μας!
Κρατάμε τη λέξη "αντοχή" για τα δύσκολα και προχωράμε.

Τα δώρα (τα χαρίσματα έλεγε η γενιά μου. Θυμάμαι το "τι θα μου χαρίσεις;" )έκπληξη που έλαβα κι ένιωσα σαν τον πιτσιρικά που αναφώνησε, ο άγιος Βασίλης μου έφερε αυτό που του ζήτησα!! εγώ λοιπόν αν και πιστεύω στον άγιο Βασίλη δεν του ζητάω το παραμικρό, γιατί ποτέ δεν μου έστειλε αυτό που του ζητούσα.. μάλιστα σε μικρή ηλικία του θύμωνα (μεταξύ μας τον έβριζα, αλλά από μέσα μου για να μη με ξεμαλλιάσει η μάνα μου, βλεπετε η μάνα μου υποστήριζε ότι είναι γέρος και ξεχνάει, όμως γιατί ποτέ δεν ξεχνούσε τα πλουσιόπαιδα αυτό δεν μου το εξηγούσε...) Τώρα τα δώρα έκπληξη που πήρα και αναφώνησα σα μικρό παιδί και σαν γλυκόπιοτο κρασί απόλαυσα:

-Την νέα ποιητική συλλογή του φίλου Θ. Φροντιστή με τίτλο "ο ασκός της οργής" απ' όπου απόσπασα το εξης: "Ξάφνου, / Μια χαραμάδα / Άνοιξε προς το μέλλον, /Μα, δε βλέπω φως."

-την απρόσμενη επίσκεψη των παιδικών μου φίλων Σοφίας και Βαγγέλη κρατώντας ένα ζεστό κασκόλ γιατί η φιλενάδα τους από παιδί "έχει τα λαιμά της".

-Από τον συνταξιδιώτη Αλέξανδρο έλαβα το βιβλίο του Αργεντινου Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες με τίτλο "το χάρτινο σπίτι" θα το διαβάσω μετά τις γιορτές. Πάντως ότι μου έχει προτείνει αυτό το παιδί είναι αξιόλογο.

-Από την συνταξιδιώτισσα Αντζελίνα έλαβα γραπτές ευχές με χιούμορ, αυτή η χαριτωμένη φατσούλα αυτού του κοριτσιού κρύβει ένα πνευματώδες χιούμορ που μου χάρισε υπέροχες στιγμές σ' ένα πρόσφατο ταξίδι.

- Από τις πολλές τηλεφωνικές ευχές έκπληξη για μένα ήταν της Έφης Κονταράκη, γιατί μόνο με ηλεκτρονικά καλώδια επικοινωνούμε, καθώς και της

-Βίκυς Μανώλη, σκηνοθέτιδος, που ήξερε ότι την παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζω. Φαντάζομαι ότι δεν είναι γνωστή γιορτή, γιατί δεν είναι διάσημη και επώνυμη "η οσία Ευγενία". Βλέπετε και στους αγίους ακόμα υπάρχουν οι επώνυμοι και μη..

Αφήνω για το τέλος τον φίλο μου Γιώργο Βλάχο (πολυσχιδής προσωπικότης ο εν λόγω κύριος, που είμαστε φίλοι από πολυ πολυ νέοι, τέλος πάντων ηλικίες δε λέμε)δημοσιογράφος, πεζογράφος, λεξικογράφος, σεναριογράφος, κλπ.. κλπ... αλλά προπάντων φίλος, έλαβα πολλά μουσικά κομμάτια κλασσικής μουσικής, κιθαροεπιλογές κ.α., αλλά και τα αγαπημένα μου με τίτλο my best even non greek songs, που ακούγαμε και χορεύαμε στα πάρτυ είτε είμασταν τρελοί από έρωτα, είτε λυπημένοι μέχρι θανάτου πάλι από έρωτα..
-the house of the rising sun,
-kemal (Χ"δάκης)
-Coltive una rosa bianca,
-Besame mucho (ειδικά υατή η εκ΄τλεση με τη Σουζάνα Σαμπαλέτα),
-Green fields of summer (Alamo),
-A time for us (Ρωμαίος & Ιουλιέττα),
- Lili Marleen (με την Ντήντριχ),
- Nathalie.

κ.α.

Τελικά δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να πει ναι είμαι ευτυχισμένος παίρνω τόση χαρά από κάποιες χειρονομίες φίλων που δεν μπορούν να φανταστούν...!! Τώρα δεν ξέρω αν σ' όλη αυτή την ευφορία έχει μερίδιο η γάτα μου που γουργουρίζει στην αγκαλιά μου, ενώ εγώ γράφω..

Δεν υπάρχουν σχόλια: