Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Ιντερνετικές πασχαλιάτικες ευχές.

Αυτές οι πασχαλιάτικες ευχές, που έλαβα από τον επιστήθιο φίλο μου Γιώργο, είναι σπάνιες και είπα να τις μοιραστώ μαζί σας, μαζί με τις δικές μου από καρδιάς!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!

--------- ------------



Καλή και διαλεχτή μου φίλη φιλενάς, Ευγενία ….
Ορθοί πρόσχωμεν του κατά Λουκάν (Παπαδήμου) Αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα.
«Τω καιρώ εκείνω, καθ’ ον πολίτευμα παράδοξον ονόματι Τρόικα εκυβέρνα, λιμός και ανέχεια εγένοντο εν Ελλάδι της Ευρωπαίας και λαμόγιοι κυβερνώντες και εν αυτοίς παρατρεχάμενοι έζων βίον τριφυλλόν και φαύλον.
Είπεν, ότε ο Πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς νίπτων τας χείρας του:
-Υπάγετε, λέγω υμίν αύθις εις αγρούς και συλάξετε καρπούς γης, εξ όσων Εγώ ο Κύριος και Θεός έδωκά σας, ίνα εσθιιήσετε. Έτη γαρ διερχόμεθα δαμαλέων ισχνών δια τους μη έχοντας και κατέχοντας θέσιν εις την βασιλείαν των λωποδυτών… Έσσομαι, τέκνα μου μεθ’ υμών!
-Με θυμόν, είπας Κύριε; απόρησεν ο ταπεινός.
-Μεθ’ υμών, έλεξον και είπον, ω πτωχέ τω πνεύματι, υπήκοε! είπεν ο Κύριος σύννοφρυς.
-Μακάριοι εισί οι πτωχοί τω πνεύματι, Κύριε, καθότι γαρ αυτοί κληρονομήσωσι την βασιλείαν των ουρανών ως προείπας εις τας προεκλογικάς ομιλίας Σου… είπεν εύελπις ο ταπεινός.
-Ουδέν κληρονομήσωσιν, μακάριε!.. Ηυξήθη εις επίπεδον απαγορευτικόν ο φόρος κληρονομίας… Η βασιλεία των ουρανών ουκ έτι υφίσταται ως ίδρυμα ευαγές. Ποιήσαμε ταύτην αντιπαροχήν, ίνα πληρωθή ο φόρος ιδιοκατοικήσεως, ίνα να πληρωθεί δε και το ρηθέν υπό των προφητών: "ουκ έστιν όδε σκέπη δια αναξιοπαθούντας!" είπεν ο Κύριος αποσπογγίζων τας νωπάς Αυτού χείρας..
-Ιλί… Ιλί! Λαμά σαβαχθανί! ανεφώνησεν άπελπις ο ταπεινός.
-Ουδόλως σαβαχθανώ, σε! είπεν ο Κύριος τω δημιουργήματι Αυτού και συνεχίσας τον θείο λόγον Του συμβουλεύσας είπεν τω ταπεινώ: Λάβε μετ’ εσού μάχαιραν στομωτόν και ύπαγε εν τοις αγροίς και τοις λειμώνεσι. Ένθα, επεί άπαξ προβείς εις καθαρμόν εξ αμαρτιών και ανομημάτων σου, συνέλεξον αυτοφυή ραδίκια και βλήτα και σέσκουλα και σταμναγκάθια και βρούβες και πικρόχορτα και βολβούς και κάπαριν και αμανίτας και πάντα άλλον καρπόν. Είτα, λάβε εις έτερον οψώνα, πλήθη μυρμηδώνας εκ των φωλεών αυτών, και σεσίλους και κοχλίας εκ τόπων δροσερών και εκ τόπων αναψυχής και ακρίδας εκ τόπων χλοερών και κώνωπας ανωφελείς εκ των τενάγων και μύας παχέας πανταχού υπάρχουσας… Είτα, καρύκευσον αυτά μετά ριγάνεως θρούμπης και άλμης και μοσχοκάρεος και φύλλων δάφνης. Είτα, όπτευσον συλλεχθείσας χλωρίδα και πανίδα ομού και άρτησον έδεσμα ευστόμαχον και νηστίσιμον, πρέπον των ημερών, Φάγε, δε ως προδόρπιον και ζεύγος ραπανίων δια την όρεξιν... Είτα προσεύχου άχρι πρωίας αινών τον Κύριον και Θεόν σου..
-Κύριε, αγροί τε και λειμώνες ουκ υφίσταντο πλέον.. Έχουσιν οικοδομηθεί αυθερέτως. Τα πετεινά, δε του ουρανού κατέφαγον την έντομον πανίδα… Κύριε, έσσεται ήμαρ Πάσχα. Ο περικοπείς μισθός εξηνεμίσθη εις οφειλάς προς τας ΔΕΚΟ, δώρον ουκ αν έλαβον, ο εξ Εσού άρτος ημών κατηργήθη ως επιούσιος κατ’ επιταγήν μνημονίου… Ο οβελίας ενετάχθη εις τεκμαρτόν πολυτελούς διαβιώσεως, η μαγειρίτσα το αυτόν. Τα αβγά εξαντλήθησαν εις προεκλογικάς συγκεντρώσεις. Τι μέλλει γενέσθαι, Κύριε; Δως ημίν σήμερον, γε ουν, τον άρτον ημών τον επιούσιον, έστω και μειωμένο κατά ποσότητα και ποιότητα… Κύριε, ελέησον ημάς ως ελεήμων και φιλάνθρωπος ει.
-Ουκ αν λάβοις εκ του μη έχοντος.. Εις απλούς Θεός ειμί. Ουχί ο Παπαδήμος… είπεν ο Κύριος λυπαλγής και πανυπενθής..
Μην απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα…είπεν ο πανταχόθεν βαλλόμενος υπήκοος εκ πολλών δυναστών ομού.
-Εν τω κύματι απολύσεων, ώσπερ τσουνάμιον, έσο βέβαιος τέκνον μου ουδαμώς εγκαταλείπω και απολύω σε… Εγώ ειμί ο Κύριος και ο Θεός σου. Ουκ έσονται θεοί έτεροι πλην εμού.
- Oh, yes! Πιστεύω εις έναν Θεόν, πατέρα παντοκράτορα! Τι δέον γενέσθαι, ω ποιητά ουρανού και γης ορατών τε πάντων και αοράτων; ερώτησεν αναθαρρής ο ταπεινός δούλος.
-Εύγε, τέκνον μου. Η πίστη σου σεσωκά σε!.. Υπάρχει τι βρώσιμον, υπόλοιπου εκ των εορτών των Χριστουγέννων; ερώτησεν ο Κύριος, όστις τα πάντα ορών και τα πάντα οιδών.
-Μελομακάρονα και κουραμπιέδες, Κύριε… είπεν ο υπήκοος απορήσας απορίαν μεγίστη.
-Ήνεγκε ταχέως αυτά εις Ημάς, επρόσταξεν ο Κύριος.
-Τι δέον;
-Θέλω ποιήσειν θαύμα τι! Ωσπερ ο Υιός μου ο μονογενής εις γάμον τινά όστις εγένετο εν Κανά της Γαλιλαίας μετέτρεψεν ύδωρ υδρίας εις οίνον βελτέρας ποιότητος, ούτως και Ημείς θέλει μετατρέπειν μελομακάρονα και κουραμπιέδας εις ερυθρά ωά πασχαλίας ευωχίας δι’ απλού ψεκασμού αυτών μετά πορφυράς χρώσεως!
-Μα εισί, Κύριε, σκληρά εκ της χρονιότητος αυτών. Ουδόλως κατάλληλα προς βρώσιν… εξεστόμισεν ο τολμήσας αμφιβάλλειν δια την σοφίαν του ποιητού των πάντων υπήκοος.
-Ουν γε πρόβλημα τι; ερώτησεν ο Κύριος, θαυμάσας την προπέτειαν του δούλου.
-Το πετρωμένον φαγείν αδύνατον! Ιδού!.. είπεν μετά περισσευομένης αδολεσχίας ο εξαθλιωμένος υπήκοος.
Και εγένετο χάος εξ οργής Θεού.."
Και έλαβεν τέλος το εκ του Λουκά (Παπαδήμου) αγίου ευαγγελίου το ανάγνωσμα.
Σοφία καθιστή (και τας κεφαλάς κλίνομεν) από τούδε έως απολύσεως της θείας λειτουργίας χοροστατούντων των μακαριοτάτων κυρίων Βενιζέλου, Σαμαρά, Καρατζαφύρερ και του υπολοίπου θιάσου του “Imperial Merckel’s Theatre”.

Γεώργιος
Μετά ευαρίθμων προπασχαλινών ασπασμών

Δεν υπάρχουν σχόλια: