Φίλοι μου, Μακάρι να πιάσουν οι ευχές, αλλιώς θα πιάσουμε πάτο, αν δεν έχουμε πιάσει... όμως ας θυμηθούμε τον Σουρή: "Με μια λιαρόκαππα καθείς την γύμνια του ας κρύψη πριν και της κάππας έξαφνα η πίστωσις να λείψη."
Ευχαριστώ από καρδιάς τους νεαρούς μου φίλους, Αλέξανδρο Γιαννόπουλο για το βιβλίο του Γκ. Μαρτίνες, και Μαρία Θεολόγου για το ωραίο της ποίημα και το παραθέτω.
Όσα πολλά κι αν ακούσουμε
Όσες γραμμές κι αν γραφτούν
Όσα χρώματα κι αν δούμε
Όσα αισθήματα κι αν φυλακίσουμε
Πάντα η καρδιά γυρεύει το άπειρο
Πάντα η καρδιά γυρεύει το άπιαστο
τρένο που πηγαίνει αλλού..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου