Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Διευκρινίσεις.

Αγαπητή φιλενάς,
συγκλονούται η εμού καρδιά εξ αφάτου ευδαιμονίας, εκ της ανιδιοτελούς αναρτήσεως ημετέρου κειμένου εις υμέτερον μπλόγκιον και ερωτώ ασμένως:
και οι αναγνώσται των εσού αναρτήσεων είναι ιδίου φθοροποιού ποιόντος (sic!!!!), ούτως ώστε θέλουσι εκτιμήσει δεόντως ασυναρτήτους συναρτήσεις ανιστορήτου ιστορίας και μυθοπλασίας, οίας ασυστόλως παράγει και άνευ τρεχούσης αιδούς η διεστραμμένη εμού φαντασία;
Ευγενική μου, Ευγενία τι έχεις πάθει επιτέλους να νομίζεις ότι σε δουλεύω, σε ειρωνεύομαι, σε σκόπτομαι, σε λοιδωρέ-ώ κλπ κλπ?
Μου αρέσουν πάρα πολύ τα κείμενά σου και ζηλεύω τον τρόπο με τον οποίο συνττάσσεις τις φράσεις, την τρυφερότητα η οποία διαπνέει τη δομή της κάθε φράσης σου με τις πιο σωστές λέξεις συνταιρισμένες η μία πλάι στην άλλη. Δηλαδή, τι άλλο θέλεις να σου πω; Πως αλλιώτικα να στο πω, ώστε να παραδεχτείς.. Να σου πω, πως αποφεύγω να διαβάσω τα κείμενά σου για να μην μολευτεί η ομορφιά τους, καθώς θα στριμώχνεται πλάι-πλάι με τις ρυπαρές ιδέες μου μέσα στο ίδιο μυαλό; Εντάξει, στο λέω κι αυτό! Είσαι ικανοποιημένη, τώρα;
Είμαι συντεριμμένος και δεν μπορώ να σου γράψω περισσότερα....
Κύσσομαι σε
Γιώργος
Υ.Γ. Ο Καλλικράτης πριν γίνει διοικητική διαίρεση ήταν αρχιτέκτονας και εργολάβος δημοσίων έργων κι έφτιαξε τα Προπύλαια της ακρόπολης, ο Ικτίνος ήταν περίφημος αρχιτέκτονας στα χρόνια του Περικλή που έφτιαξε τον Παρθενώνα, το Ταμείο της Συμμαχίας της Δήλου το διαχειρίζονταν οι Αθηναίοι και χρησιμοποίησαν τα χρήματά του για να κάνουν την Αθήνα σαν τα μούτρα τους, δηλαδή ωραία και κλασική, ο λόφος των Νυμφών λέγεται σήμερα Αστεροσκοπείου, οι ποδήρεις χιτώνες ήταν το σύνηθες ένδυμα αυτών που σήμερα αποκαλούμε "ω άνδρες Αθηναίοι", το μπόι μετριούταν με πόδες (του Ηρακλέους), οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι παράλληλοι, ώστε να δίνουν από μακριά την αίσθηση της αρμονικής ελαφράδας του κτίσματος, ενώ ο ζουμπάς παις β' βοηθός και το αφεντικό του ο λιθοξόος Ατέρμων από το Μενίδι (δήμος Αχαρνέων) δεν διασώζεται πουθενά ότι είναι υπαρκτά πρόσωπα. Αυτά, επειδή με ρώτησες που είναι η ιστορία και πού δικό μου στο κείμενο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: