Λέξεις, που έχασαν το νόημά τους

Τα νομοθετήματα στη χώρα μας είναι για να παραβιάζονται,
καθώς και οι κανόνες δικαίου που τους διέπουν; Αναρωτιέμαι.

Το Σάββατο (05.03.11) βρεθήκαμε μια παρέα φίλων σε ταβερνάκι, στο Μαρούσι, κλείσαμε «τραπέζι» αφού εξακριβώσαμε πως το εν λόγω κέντρο είναι για «μη καπνίζοντες». Εσκεμμένως αναζητήσαμε ένα τέτοιο κέντρο, μια και είχαμε στην παρέα φίλο με σοβαρή πάθηση. Μια κυρία μιας άλλης συντροφιάς, που δυστυχώς το τραπέζι τους ήταν ακριβώς δίπλα στο δικό μας, κάπνιζε αρειμανίως. ευγενικά φερόμενοι το είπαμε και μάλιστα χαμηλόφωνα στο γκαρσόνι. Εκείνος έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, όμως εκείνη απάντησε με δυνατή φωνή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγει έξω να καπνίσει και ότι είναι θαμώνας του κέντρου!. Απευθυνθήκαμε και στη διεύθυνση του μαγαζιού, αλλά «φωνή βοώντος». Μέχρι και τασάκι έβαλαν στο συγκεκριμένο τραπέζι και μάλιστα μετά την κυρία άναψαν τσιγάρο και οι δυο άντρες της αυτής παρέας. Μαζί με μας δυσανασχέτησαν και άλλοι, αλλά φευ η διάθεσή μας είχε χαλάσει. Εάν το συγκεκριμένο κέντρο ήθελε και την πίτα ολόκληρη.. έπρεπε να έχει περίκλειστους χώρους αποκλειστικά για καπνίζοντες καθώς και ειδικό κλιματισμό και εξαερισμό... όπως ο νόμος 3730/2008 άρθ.3 υπαγορεύει. Οπωσδήποτε δεν είναι οι νόμοι που θα επαναφέρουν λέξεις που έχασαν το νόημά τους όπως ο σεβασμός στον διπλανό μας, το συναίσθημα της τιμής ή φιλότιμο, αν θέλετε, η αξιοπρέπεια κ.α... Σημειώνω, εδώ, γιατί πολλές φορές παρεξηγούμε τα νιάτα, οι παραπάνω "καπνίζοντες" ήταν ηλικιωμένοι.